
Na de sportief moeizame jaren veertig blijft Club Brugge ook in de jaren vijftig op zoek naar sportieve stabiliteit. Tussen 1951 en 1959 voetbalt Club acht opeenvolgende seizoenen in Tweede klasse. In hun zoektocht naar een wonderdokter komt het Clubbestuur in 1957 uit bij de Roemeen Norberto Höfling. In Italië haalde hij zijn trainersdiploma en was één jaar coach van Vicenza voor hij naar België kwam. Hij zet Club Brugge de daaropvolgende jaren opnieuw op de rails. Höfling brengt een professionele aanpak mee uit Italië die de basis legt voor toekomstige successen. Hij maakt de ploeg tactisch sterker, schenkt aandacht aan een betere organisatie van de verdediging en is de eerste die een professionele mentaliteit implementeert. Höfling zal zes seizoenen hoofdcoach blijven. Tijdens het seizoen 1967-1968 wordt Höfling één seizoen opnieuw trainer van FCB. Hij wint dat seizoen met Club ook de Beker van België. Het Clubpubliek maakt halfweg jaren vijftig ook kennis met een absoluut toptalent: Fernand Goyvaerts.
Fernand Goyvaerts is zo de enige Belg die zowel voor FC Barcelona als Real Madrid heeft gevoetbald.
Na de Schot William Kennedy en Belg Félix Schavy komt FCB voor de trainerspositie in 1957 terecht bij Norberto Höfling. De amper 33-jarige Roemeen maakt indruk. Hij bulkt van het charisma en kan bovendien indrukwekkende adelbrieven voorleggen: hij speelde bij MTK Boedapest en was jarenlang in Italië actief bij onder meer SS Lazio. In Italië behaalde hij ook zijn trainersdiploma. Hij krijgt een contract voor één seizoen aan een maandloon van 20.000 Belgische frank, op dat moment een hoog bedrag.

Höfling brengt een vernieuwde voetbalvisie gestoeld op sterk tactisch vermogen en doorgedreven professionalisme. Meteen veranderen verouderde gebruiken. Zo wordt voeding belangrijk. Het eten van rundvlees voor de match wordt vervangen door rijst met kip en suiker. Zowel tijdens thuismatchen als op verplaatsing wordt voortaan in groep gegeten. Ook op wat spelers thuis eten heeft Höfling invloed. Hij bestelt sportmaaltijden die hij laat bezorgen en gaat zelf na of zijn raadgevingen worden opgevolgd. Höfling introduceert ook het concept afzondering, op dat moment ongezien bij Club.
Mede door de goede resultaten, waaronder de promotie naar Eerste klasse in 1959, blijft hij tot en met 1963 hoofdcoach bij Club Brugge.
Halfweg jaren vijftig komt vanuit Heist-aan-Zee een nieuw toptalent aanwaaien: Fernand Goyvaerts. Hij debuteert al op 16-jarige leeftijd in het eerste elftal. De jonge flankaanvaller is een van de sleutelfiguren in het elftal dat Club in 1959 opnieuw naar Eerste klasse brengt. Ook daar blijft de wendbare flankspeler imponeren. Hij kent echter een moeilijke relatie met trainer Norberto Höfling. In september 1961 komt het tot een definitieve breuk. Goyvaerts vertrekt in 1962 naar FC Barcelona. Later zal hij ook nog voor Real Madrid voetballen. Fernand Goyvaerts - die de bijnaam Fernando krijgt - is zo de enige Clubspeler die zowel voor FC Barcelona als Real Madrid heeft gevoetbald.
Zondag 10 mei 1959 is een heuglijke dag in de geschiedenis van Club Brugge. In Brugge zit elke Clubfan gekluisterd aan het radiotoestel. Die namiddag wint Club dankzij twee doelpunten van Roger Van Gansbeke met 0-2 op het veld van Club Ronse. FCB promoveert zo voor het eerst sinds 1950-1951 opnieuw naar Eerste klasse. Daar zal het tot op vandaag actief blijven.